4
Samowolna decyzyjność
Echo tego “błędu” pojawiło się już w punktach powyżej. I podobnie jak we wcześniejszych opisach, warto przywołać to, co jest podstawą każdego wdrożenia, czyli ramowy harmonogram.
Gdy planujemy funkcjonalności, które chcemy wdrożyć, musimy określić je wspólnie z przedstawicielami wszystkich działów mających styczność i pracujących z danym narzędziem.
Najlepiej, jeśli w tej “burzy mózgów” wezmą udział kierownicy zespołów/działów. Jednak zanim do tego dojdzie, kierownicy powinni znać potencjalne oczekiwania i ewentualne problemy “swoich ludzi”.
Zanim wezmą udział we wspomnianej burzy mózgów, dobrze żeby wiedzieli, jak mogą usprawnić pracę w swoich zespołach i co powinni uzyskać na końcu.
Taka “ścieżka komunikacji wewnętrznej” ważna jest także z innego powodu. Chodzi o to, żeby każdy w zespole miał taki sam stan wiedzy na temat wdrożenia.
Kierownik zespołu przekazuje wszystkim pozostałym kluczowe ustalenia. Aby nie było niekomfortowej sytuacji, polegającej na podjęciu przez kogoś samowolnej decyzji, o której nikt inny nie będzie wiedział. Skutkiem takiego działania mogą być komplikacje we wdrożeniu lub/i dodatkowe niepotrzebne koszty, a czasem nerwowe ruchy, czy wręcz przykre konsekwencje.
Wewnętrzny obieg informacji pozwala utrzymać przebieg wdrożenia zgodnie z założonym harmonogramem bez nieprzewidzianych odchyleń.
Najlepsze rady
- Ustal wspólnie z wykonawcą kierowników projektu lub skład komitetu decyzyjnego.
- Ustal na poziomie harmonogramu priorytety i kolejność realizacji poszczególnych prac.
- Umocuj Twój zespół – nadaj członkom Twojego zespołu uprawnienia do podejmowania decyzji o ostatecznym kształcie i działaniu poszczególnych funkcjonalności wpływających na ich codzienną pracę.
- Nie pozwalaj na wielogłos – ustal z wykonawcą sposób i osoby uprawnione do podejmowania ostatecznych decyzji.
Zainteresował cię ten materiał, nie chcesz czekać? Zapoznaj się z całością materiału już teraz:
